Nesir güçtür şiirden, diye çok kimselerden işitmiş, çok kitaplarda okumuştum. Gene de inanamazdım. > derdim. Bu günde öğle düşünüyorum. Nesirin şiirden güç olduğunu kabul edemiyorum. (...)
Ama büsbütünde yanlış mı onların dedikleri? Şiir yazmak, iyi bir şiir söylemek gerçi çok güç bir iştir; ben çok özendim iyisini değil, şöyle orta hallisini bile yazıp söylüyemedim. Şiir güç, ya şair olmak, şair geçinmek o kadar da güç değil. Şair duygusunun, düşüncesinin cılızlığını, bayağılığını vezinle, kafiye ile, ahenkle örtebiliyor; şair olduğu için bir çok kusurları bağışlanıyor. O kusurlar nesirde daha çok göze çarpıyor. Bir nesirci oturupta boyuna bülbülü, gülü anlatsa, çekilirmi? Şairler, nice yüz yıllardan beri hep onu söylüyor, gene de seve seve okuyanlar bulunuyor. Hele bir hikayecinin anlattıkları başka bir hikayecinin anlattıklarına benzesin, bir kıyamettir kopuyor, üşüşüyorlar zavallının üstüne, şairlere neden ses çıkarmıyorlar. Nesir yazanınki çalmak da onlarınki çalmak değilmi? . (...)
Güçtür şiir söylemek, ama ne türlü şiiri söylemek güçtür? Bir şair vardır, yıllardır, yüzyıllardır bilinen, alışılmış şeyleri tekrar eder durur; yaygın duyguları, yaygın düşünceleri alır, onları vezne uydurur. Güç değildir onun yaptığı. Kendimizi biraz sıkmakla elde edeceğimiz bir ustalıktan başka bir şey değildir. Ama şairde vardır, öteden beri alışılmış sözleri öteden beri alışılmış kalıplara dökmekle yetinmez; yeni yeni duygular, yeni yeni düşünceler getirir; yaygın olanları almaz, kendi bulduklarını yaymağa çalışır; kalıplarını kendi yaratır. Galip gibi Bir başka lisan oluşturdum der, Hugonun Baudeaire söylediği Yeni bir ürperme getirir; işte o şairinki güçtür. Onda gerçekten bir tanrı gücü vardır. Şiirden yana, şiir adına yaratmıştır, yoktan var etmiştir, güzelliği sezilmeyen, bilinmeyen şeylerin güzelliklerini göstermiştir. İnsanlar onlara ne kadar saygı gösterseler yeridir. (...) Ama azdır öyle şairler, binde bir gelir, ötekilerde kendilerini öyle göstermeğe çalışırlar.
Gerçekten şairse, şiir adına bir şeyler yapsın; eskiden kalma ile, babalarından öğrendiği ile yetinmesin de, kişi oğlunun baba mirasına yeni bir güzellik katsın. (...) Gülle bülbül şiirini ilk söyleyen, o güzelliği yaratmış, kişi oğluna yeni bir duygu aşılamış; eskiye tamamen bağlı değilmiş o, gelenek diye direnip inat etmemiş, yenilik aramış ve bulmuş. Bu gün gülle bülbül şiirini söyleyenler ona benzediklerini sanıyorlar. Yeni değiller ki? ona benzesinler. Her büyük şair yenidir, yenilikler getirir, yeni biçimler yaratır, kendinden öncekilerin çizdikleri yolu bilir, fakat o yolda yürümez. Kendi yeni bir yol açar.
Tamamını Oku
Bir şiiri yazmak emek gerektirir,çünkü duyguların ve yaşadıkların,gördüklerinden yola çıkıyorsunuz,,o şiiri meydana çıkaran kişiye tabiki şair diyoruz,,bu sitede binlerce şiir yazan arkadaş var ve şairdir onlar,,çünkü şiir yazana şair denir,,fakat şairlik bu kadar basit değildir,,ben on şiir yazmışım duygularımla,kendimi şair olarak görmem çünkü gerçekten şiire edebiyata hayatını vermiş kişilere hakaret etmiş olurum,,her işte olduğu gibi tecrübe sahibi olmak insanın ömrünü tüketir,,şiire hayatını vermiş ustalar karşısında boynumuz kıldan incedir,,bu emek vermiş ustalarında bu siteden çıkıp isim yapması bizleride gururlandırır,bizler kendi aramızda birbirimizin şiirlerini okumakla,,bir tanıtım yapamayız,,çeşitli organizasyonlara,şiir akşamlarına katılarak şiirin ve şairin isminin tanıtılmasının bu siteden birçok şairin çıkacağından eminim,,şiire emek vermiş ustalara her zaman desteğimiz sürecek,,Yunus abi eline sağlık güzel bir konuya el atmışsın,,Allaha emanet olun,,
Nesir de şiir de birbirinden güçtür...Mühim olan iyisini,değerlisini yazmaktır...Bence,her şâir ve yazar,birer ham elmas gibidir...Sevgi,azim,sabır,çok okumak vs gibi keskin âletlerle kendini ve eserlerini yontarak,gözalıcı bir pırlanta hâline getirebilir...Körler belki göremez ama iyi görenler de var bu dünyâda...
Sayın Yunus Karaçöp, yazınızı çok beğendim. Samimi duygularla yazmışsınız ve ortaya bir gerçeği koymuşsunuz. Yazıyı zevkle okudum, sanki sizinle sohbet ettim.
Efendim bendeniz 1960'lardan beri hem şiirle, hem de nesirle uğraşan biriyim.
Size bu konudaki düşüncemi çok kısa olarak belirtmek istiyorum: Şiiri veya nesiri, emek vererek, uğraşarak yazarsanız, bu güç iştir, ama bunlar çalakalem yazılırsa, o zaman kolaydır.
Şiir, öykü, roman, nesir... Bir yazar bunların hangisini yazmaya karar vermişse, o dalın diyalektik geçmişini bilmek zorunda. Örneğin bir şair en azından Türk şiirinin geçmişini ve şiir akımlarını bilmeli ki tekrara düşmesin, kaliteyi yakalasın...Selamlar...
'Haklı söze Hacı emmin ne desin?' derler.Umarım önerileriniz ilk başta kendim olmak üzere ;Şiire emek ve gönül veren değerli şair dostlara tesir eder.Teşekkür ediyor svgi ve saygılarımı yolluyorum.
Emeginize tesekkür ediyorum..Tebrikler gönül dolusu selamlar
Sayın Karaçöp, yazınızı defalarca okudum. Tabi ki katıldığım ve katılmadığım taraflar oldu. Bu da normaldir sanırım. Herkes aynı fikre sahip olsa dünya yerinde sayardı. Şiir hakkındaki düşüncelerinizi paylaşmışsınız, kutlarım. Ancak şunu belirtmek isterim ki asırlardır şiir yazan ve hâlâ beğeniyle okunan şairlerimiz ve ozanlarımız var.Bunlardan birisi hece kullanmış diye diğeri başka bir tür yaratsaydı şimdi hangisi olurdu? Birisi aşktan bahsetmiş diye geri kalanlar yazmayacak mıydı? Bana göre bu konuda yanılıyorsunuz.Aynı türü, aynı konuyu değişik şairler defalarca deneyecekler ki, kimin bu işte usta olduğu anlaşılsın. Aruz vezniyle yazılmış çok güzel bir şiirle hece vezni kullanılmış veya serbest yazılmış bir şiir karşılaştırılabilir mi? Bir şairin belli bir biçime, belli bir konuya takılıp kalmasını ben de onaylamıyorum. Değişik biçimler uygulanmaya çalışılabilir. Ancak sadece değişik olacak diye şiirsellikten çok uzak 'adına ne demek gerekir bilemiyorum' bir şeyler yazıp sadece tarz yaratacağım diye uğraşan insanlar bence bir yerde takılıp kalırlar.Asırlardır beğenilerek okunan kopyacılık olarak nitelendirdiğiniz nice şiir daha önce yazılanları kalite olarak çok aşmıştır. Şiir yazmak kolay değildir. Yeter ki yazılan şiir olsun. Ortalıkta dolaşan bir çok nesir bozması dizeler şiir değildir. İmge çöplüğüne döndürülerek, insanların kafasını karıştıran ahenksiz şeyleri şiir olarak bile görmüyorum. Benim naçizane şiir hakkındaki düşüncelerim 'genel olarak bakarsak' budur. Tabi ki daha fazla yazmak isterdim, ama yorum kutusuna yazmak zor oluyor. Yine de düşüncelerinizi paylaştığınız için teşekkürler. Afet Kırat
'Bu yazmış olduğum [[ Edebiyatın edep çerçevesinde ]] tamamen tartışmaya açık olan yazımla belkide, bu portföydeki binlerce çok sevdiğim, saydığım arkadaşlarımı, dostlarımı karşıma almış oldum. Ama, inanıyorum ki; yazmış olduklarımı birazcık, gerçekçi, insaf ve hoş görü çerçevesinde değerlendirirlerse, bana olan bakış açıları değişmeyecektir. (...)'
Bence bu cümleler, sizin şair olmak için ne kadar gayret sarf ettiğinizin göstergesidir.
Antolojide bulunan bütün şairlerin bildiği fakat söylemeye cesaret edemediği şeyleri söylemek de şair duruşunun gereği değil midir?
Ben de tıpkı sizin gibi düşünüyorum. Son bir yılda yazdığım şiirlerin hemen hepsinde kendime ait (daha önce söylenmemiş) en az bir mısra olmasına gayret ediyorum.
Yazınızı tebrik eder, selam ve saygılar sunarım..
birinin bunları söylemesi gerekiyordu.. medeni cesaretinizi kutlamak gerek.. bunlar bilinmeyen şeyler değil.. her şair adayının mutlaka bilmesi, anlaması gereken şeyler.. lakin tekrarında fayda olan şeyler söyledikleriniz..
sanırım bir şair için kolay olan şiirdir. çünkü istidatı ve yönelişi şiiredir. bir nesir yazarının da kabiliyet ve yönelişi nesire olduğundan, nesirin ona kolay gelmesi ihtimali daha büyük ihtimaldir.. her ikisinde de başarılı kişiler yok mu, elbette var.. necip fazıl ve sezai karakoç ilk aklıma gelen üstadlar.. bir metin verin bana ve okuyayım, eğer ikisinden birine aitse mutlaka bilirim.. çünkü ikiside hem nesirde hem şiirde kendi üsluplarını oluşturmuş, kendi yazı ve şiir dillerini keşfetmiş yazarlardır.
taklit hususuna gelince, taklit çıraklık devresinde iyidir.. kendi iç sesini ve orijinal üslubunu bulup ortaya çıkaramıyan bir şair veya nesir yazarını çırak saymak durumundayız..
hiç çıraklık yapmadan ustalık vasfı akla geliyor.. bu muhal değil elbette.. ama doğuştan ustalık Allah vergisi bir büyük yeteneğe has olmalı..
yerden göğe hakkınız var tekrara düşme konusunda.. yunus emre yunus emredir. onun söylediklerini farklı kelimelerle söylemek şairi tekrara düşmekten kurtarmaz.. hem konu hem söyleyiş şekli ya da üslup orijinal olmalı ki şiir orijinal, yazarı da gerçek şair olsun..bu konuda sorun şair adayların az okumasıdır diye düşünüyorum. en azından çok bilinen meşhur edip ve şairleri mutlaka okumuş olmalı ki sonra kendine özgü şiirini ortaya koyabilsin kişi..
yetenek bulunan herkes şair olabilme yolunda eksikliklerini ancak ustalarla kıyaslıyarak tespit edebilir.bu yüzden mutlaka onları okuma hususunda eksiklerini gidermelidir kişi..
selam ve muhabbetlerimle..
Değerli yunus Bey, Şiirde insanın kendinden bir şeyler katarak, yeni ve yeniliklerle dolu eserler ortaya çıkarabilirsek o zaman taklitçilikten uzak kendi eserimizle gurur duyabiliriz ama sizinde dediğiniz gibi
'Geçmişe tamamen sırt çevirmeden, öğrendiklerimize kendimizden daha çok şeyler katarak, şiir adına bir şeyler yaratabilirsek ne mutlu bizlere'
yüreğiniz hiç susmasın efendim. Saygılarımla.
Bir şairin kendi yaratmadığı, başkasından öğrendiği her şey eskidir. (...) .............
Bence bu cümle yazının özeti olmuş...Şiir okumaktan sıyrılıp fikir alışverişi ya da fikir paylaşımı tarzındaki bu yazıyı okumak güzeldi...Yenilenme adına yenilenirken değere değer katma adına sarfedilen cümleler, tabiki şiirin daha iyiye daha güzele gitmesi anlamında çoğaltacak anlamları barındırmış içinde....Saygılar....
Bu şiir ile ilgili 61 tane yorum bulunmakta