Şiir mezarmıydı şairin kaleminde

Şiir mezarmıydı şairin yüreğinde
Yoklukdan gelip,varlığa yürünülen
Toprak altında küçülüp,
Dilden dile büyüyen..

Yaşanacak birşeyin kalmadı,
Anlatacak çok şeyin var..

Yüreğinde kimseyi taşıyamazsın,
Yerin bu sefer gerçekten dar..

Üstüne toprak atanlar gitti..
Özgür hissettikleri kafeslerine..

Sen tedirgin bir beklemedesin,
Onlar döndü heveslerine..

Çamurlu ayaklarınla girdiğin gönül,
Düşüncelerin kadar kirletememişdi
Sen bir ruhu yeşertememişken,
Yağmur üzerine çiçek dikti…

Karanlık zor,yalnızlık zor
Bir aydınlık,gürültü beklersin üstündeki adımlardan..
Lakin Seni anlayan artık koşuşturamaz,
Avuçlarına düşen damlalardan..

Şiir mezarmıydı,şairin dilinde..
Güzel olduğunu biliriz..

Sana varacak olan,ölümünde..