Şiir Mektuplar -II- Şiiri - Gülay Yıldız

Bu size yazılmış bir mektuptur..

Nerden çıktı demeyin, sebep olmasa yazılmazdı sanırım..

Yoksunuz. Yokluğunuz öyle bildik yokluklardan değil. Misal,
siz yokken sanki etraf da silikleşiyor. Her yer bulanık gibi...

Yoksunuz. Yokluğunuz yoksulluğumun başlangıcı gibi.
Bulanık bir kaç akşam üzeri anısını döndürüp döndürüp nimet diye
sunuyor beynim...

Siz'i ve de biz'i kalabalığından kurtarmanın da tam vakti...
Sen'i ve ben'i başbaşa bırakmalı...

İçimde öyle güzel birikiyor ki sözlerin...
Her bir kelimenin altını çiziyor ve öyle arşivliyorum ön belleğimde.

Sonra, gözlerine gözlerim gerçekten değdiğinde,
hepsini gerçek hafızama alacağım... Bir daha asla unutmamak için...

Yoksun..

Yok
___sun

Yokluğun bile, içimdekileri düzene sokmama yardımcı diye güzel...
Kaldırsana tüm engelleri. Biriktirdiğim onca güzel sana aitliği
demliyorum sen yokken...

Kaldırsana tüm engelleri!
Kaldır sana tüm engelleri
Kaldır
_____sana
_________ tüm engelleri

Hem demlenmek iyidir. Koyulaşır her bir anı...
Varlığına kavuşunca, sevmeler de kıvamlı olur, dokunmalarda,
çıkar ayrı zamanların tüm acısı...

Yoksun... Varlığın bir adım ötem de gibi...
Bedenimi soldan kopartmışlar da yerine seni oturtmuşlar gibi... Açsana gelişleri, sağ yanım sol yanımdan ayrık kalmasın...

Açsana gelişleri!
Aç(sana) gelişleri
Aç
___sana
________gelişleri...

Aç ki, bir minik kelebek öpücüğü bırakabileyim
yanağınla dudağının ortasında bir gamze çıkmazına...

Ekim başı, 23:48
2007
G.Y