Sen benim masalımsın
Maviyle ilk tanıştığım yer gözlerin
Ve ölmek için yeterince derin
Tıpkı uçsuz bucaksız okyanuslar gibi
Çaresiz bırakmak senin kaderin
İnanır mısın bana?
Göğün mavi olduğunu gözlerini görünce hissettim
Denizin kokusunu sende buldum ben
Rüzgar çalar diye korktum
Gizledim nefsimin tenhalarına
Artık sen doğdun sabahlarıma
Güneş maviydi gök sarı
Şairler maviyi hemen yakalar
Ben seni hiç kovalamadım
Şiir maviydi zaten.
Uçurumlar kurmuşlar gözlerine
İtilmek için seni bekledim
Ağıtlar yakmak için sıra denizde
Güzelliğin kumsalların dilinde
Dinmez artık dalgaların isyanı
Düştüğüm yer senin gözlerin
Senden önce bildiğim her şey ezberim
Şimdi ise bir kelime tüm gerçeğim
Mavi....
Senden sonra şiirdi zaten.
Gökhan Oktay
Kayıt Tarihi : 20.8.2017 10:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oktay 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/20/siir-maviydi-zaten.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!