*** Şiir'lerim Seni Anlatmayacak Artık ***

Yepyeni bir güne merhaba demekteyiz
Yanımdan hiç ayrılmayan en sadık dostum, Yüreğim ve ben

Bak soslu biber yaptım sabah kahavaltısı için az acılı
Hani sen çok severdin ya, Yiyeceğimden değil aslında
yalnız masada bulunsun diye işte! Alışkanlıktan…
Sen olmayınca boğazımdan geçmezdi hiçbir şey eskiden
süslü sofralar hazırlamazdım sen yokken
Sensiz hiçbir şey zevk vermiyor bana derdim ya hep
Şimdi sen yoksun Ama ben, Yine süslü sofralar hazırlıyorum,
Bil ki güzelim, Yokluğun dünyanın sonu değil artık benim için
Aslanlar gibi yüreğim var yanımda
menfaat beklemeyen gerçek dostum var…

Pazardan Nergiz aldım dün. Eskiden olduğu gibi
Her oda ya koydum… Ama o güzel kokuyu vermiyorlar.
Öyle ya, Senden alırlardı kokularını onlar,
Ama biliyorum ki; Bir gün sen olmadan da kokacaklar buram buram
Şimdilik bükük boyunlarıyla bana arkadaş oluyorlar

Bu kaçıncı yok oluş bir tanem bu kaçıncı hasret
Bilesin ki bıktı artık gönül bu bitmeyen Terk edişlerden
Bu yürek barındırmaz artık içinde seni, Asla affetmez
Belki bir süre daha yanmaya devam eder
Kazınmış yerlerin yarası kapanana kadar
Sonra bir daha hiç hatırlamamak üzere unutur seni
Sen gelmeden önce nasıl gidiyorsa her şey yine öyle devam eder
Yüreğime kaçıncı söz verişim, Artık sevmeyeceğim diye
Ama hiç birinde sözümü tutamadım. Ve tükettim o’nu
O’da Yoruldu artık bitmek tükenmek bilmeyen Aldanışlarımdan
Ya O’da terk ederse ne yaparım ben…

Şimdi bir söz daha verdim ona
Bu sefer Sözümü tutacağıma dair bir söz daha verdim
Belki yine seveceğim, sonraları yeni bir aşk olacak belki de
Ama asla aldanmayacağıma dair söz verdim yüreğime…

Hani güneşin doğuşunu izlerdik sabahları
Güzel bir günün ardından batışını seyrederdik birlikte
Ve güneş kıskanırdı bizi, çünkü o yalnız doğar yalnız batardı
Sonra akşam olunca Ay arkadaş olurdu bize,
Yıldızlar yağardı her yanımıza
Ama anladım ki; Yokluğun dünyanın sonu değil be gülüm
Her şeye alışıyor insan, Bende Alıştım artık bu terk edilişlere
bu son terk edişin oldu Son gidişin Bir daha geri dönmemek üzere
Ve ben yalnız güneşin ısıtmasını istiyorum artık beni…

Bak yine yeniden doğuyor güneş
Bir taraftan aydınlanıyor her yer
Bir yandan da yağmur çiseliyor in ce ince
Ama düşen damlalar göz yaşlarım değil artık
Yağmurun ta kendisi bence
Damla damla umut düşüyor her yere
Yeniden özgürlüğe açıyorum yüreğimi
İnanıyorum ki acılar olmayacak dünyamda
Umutlarıma sarıldım sımsıkı
Hiç bırakmamıştım zaten hep bir umut demiştim
İşte bu günde eskiden olduğu gibi
Dünyama açılan aydınlık ve yeni bir gün… Benim için

Akşam olunca Ay ile randevumuz var
Bana söz verdi. Yine ışıl ışıl yapacak dünyamı
Ve yine pırıl pırıl parlayan yıldızlar yağacak her yanıma…
Yürektendir, Geçici bir heves değil, Süreklidir onların dostlukları
Artık beni ve gerçek dostum yüreğimi selamlayacaklar…
Yeniden yağacak yağmurlar ve ben ıslanırken altında
Düşen hiçbir damla gözyaşım olmayacak artık
Geceleri yıldızlara bakıp Senin için dilekler tutmayacağım
Ay denizin üzerine yansıyan yakamozunda senin resmini çizmeyecek artık
Bulutlu hava da güneşim, Geceleri etrafımı aydınlatan Ay’ım ve hiç sönmeyen yıldızım olmayacaksın artık… Yokluğunda geceleri rüyalarımı süslemeyeceksin
Fırtınalı havalarda sığınacağın limanın olmayacağım senin
Ama bil ki artık benden gayrı bütün limanlar senin
Hangisine demirlersen demirle
Eskiden olduğu gibi her gördüğüm güzeli sana benzetmeyeceğim artık
Kapımın zili çaldığında acaba omu geldi diye heyecanla fırlamayacağım yerimden
Ve telefonum çaldığında şimdi o arıyor diye geçirmeyeceğim aklımdan
Ufuk çizgisinden doğan güneşi izlerken umut şarkıları söyleyeceğim bir başıma
Ama hiçbir şarkımın içinde sen olmayacaksın
Kalemlerim seni yazmayacak, Şiirlerim seni anlatmayacak artık…

Çünkü sana ait her şeyi sildim artık, Yaktım, Kül ettim…
Seninle dolu bütün sayfaların hepsini kül ettim…

YOKSUN ARTIK BENİM İÇİN, HASRETİM OLMAYACAKSIN…

Namık Salih