Şiir Küflendi Şiiri - Tolga Baş

Şiir küflendi
Olmayacağını düşündüğümüz ne varsa
İyinin kötüye, kötünün iyiye karışması da dahil
ve yaprağın kımıldamaması
Karmaşaya dahil bir kuraklıkla
Ormanların gözleri yaşlı şarkılar fısıldaması yaşama, küflendi

İnancı taklit eden tiyatrocular mıydı?
Tiyatrocular hain miydi?
Maskeler kimlere aitti
ve salonlar alkıştan sağır olan
Perdesiz salonlar
Desensiz yüzleri bir şelalenin ihtişamına dönük
Rutubetten payını almışçasına yalnızlar
Üstelik ceylan derisi de değil koltuklar
Çocuklar hala aç, aşıklar çıplak
Gerçeklerse acı

Sana açlığımın yirmi birinci yüzyılındayım
Saman sarısı sayfalara veda edilen bir zamanda yani
ve hala milli içkimiz ayran
Yanında tavuk döner
Yirmi günde doğup büyümüş ölmüş bir hayvan
Yirmi günde de değişirmiş yaşam
Yani bir kedinin file
Filin insana, insanınsa sıçana dönüştüğü zaman

Garip ama seviyorum seni
Genetiği Afrika olmuş Anadolu gibi değil
Yakın gibi görünen uzak bir dağın büyüsü gibi
ve sen izliyorsun bir otobüs yolculuğunda
Yazın yeşil, kışın bembeyaz
Çimento içinse daha hiç kazılmamış
Tünel için deşilmemiş
Serçelerse hala umutlu, dalları kırılmamış bir nefeste
Mektup pullarıysa bileklerin kokuyor
Tren rayı somunları gibi daha paslanmamış
Garip ama yolculuk var

Seni seviyorum ya sıkıldım tüm soytarılardan
Ağaç kavuklarında yatan bankalardan
Kozalaklardan
Kendini faşistliğin ve komünistliğin üstünde görüp
altına yatan yazarlardan ve militarist gitaristlerden
birbirlerine tapmaktan ve yüceltmekten başka
orospulukları olmayan inançlı düzenbazlardan
seni seviyorum dedim ya
tüm orospu çocukları masum, tüm orospularda
çünkü nedeni var onların ve hikayeleri farklı
asfaltların siyahlığına damlayan gözyaşlarıyla,

garip ama seviyorum seni ve şiir küflendi…