Sen gülerken,
ay kokuyor gamzelerin
bir mehtap gibi süzülürken üstüme gözlerin…
ben oturup şiirler dokuyorum gül dudaklarına…
gül gülüşün ki, tüm acılarıma iyi gelecek kadar güzel...
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Rüzgar estiğinde
kokun dağılmasın diye
seni yüreğimden
ve şiirden yaptığım bir yeşil yaprağın tenine koyuyorum…
sevebileceğim kadar sevip
sonra örtüp üstüme gülüşünü uyuyorum...
Harikaydı ustad....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta