Baştan aşağı,
Dağ eteği gibi,
Şiir kokuyorsun kadın...
Saçların, gözlerin, dudakların, ellerin
Ellerin diyorum özellikle, ellerin
Elleri kınalı bir kızın elleri gibi,
Parmak uçlarına kadar şiir kokuyorsun...
Ve bilemezsin,
Dudak çatlaklarında hangi çiçekler filizlenir...
Sen beni ağlarken hiç görmedin ki...
Tayfunlar öfkesini nasıl alır,
Şairler kadını nasıl anlatır, satır satır,
Bir deniz boyu,
Kıyıdan kıyıya,
Şiir kokuyorsun...
Boynun, belin, bileklerin, endamın
Endamın diyorum kadın, endamın
Baştan ayağa,
Tepeden tırnağa şiir kokuyorsun...
Kayıt Tarihi : 25.7.2024 21:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!