Ben senin en çok neyini öpmek isterdim biliyor musun şiir kokulum. Ne dudaklarını, ne yanaklarını, ne boynunu, ne ellerini ben senin en çok yaralarını öpmek isterdim. Şefkatli buselerimle tüm acılarını içime çekercesine.
Parmak ucu yürüyorsun yarınlarına.
Düşüncesiz düşüncelerle.
Dalgın gözlerinde hayal kırıklıkları.
Neyseleri takıyorsun dudak çukuruna.
Ben senin en çok hüzünlerini bilmek isterdim.
Yıllarca gizlediğin kimseye gösteremediğin. Hüzünlerinden öpmek isterdim.
Biliyor musun şiir kokulum ben senin acılarını paylaşamassam görmemezlikten gelirsem mutluluğuna nasıl ortak olmaya hakkım olurki...
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülten Alp](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/24/siir-kokulu-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!