II/ yalnızlık
ölümün meçhul künyesidir şiirime kazınan hüzün;
ki vicahiye çevrilmiş dilsiz beyazlığı
yıkım sonrası bir taş duvar/süpürdükçe tortusu kalan.
*gözyaşları da çiçek açar*; ki azıksız kaldığında toprak
tuz tadı göğüslerini emmeye başlar mavi gökyüzünün.
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam