Hayatı takmasakta
içinden nemalanmak ağır geliyor,
uyu diyorsunda,
masadan kalkabilmek zor geliyor.
melankolik bir tad varken dudaklarımda,
hunharca gülmek acayip geliyor.
ölüme ne kadar sokulsakta,
ısınabilmek lüks geliyor.
sansürüme sansür uygulasanda,
yayın durmadan devam ediyor.
ağaçlar afrikaya yakışırken,
senin güneşin batışını izlemen,
seni ve ağaçları kırmam da,
fazlasıyla enteresan geliyor.
içime fazlasıyla taşmadan doluyor,
doldukça bir şiir damlıyor kanımdan,
bana kıpkırmızı geliyor.
kan kaybı değilde
şiir kaybı öldüresiye geliyor...
Kayıt Tarihi : 20.9.2014 02:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!