Şiir Karın Doyurmuyor Anne

Şiir karın doyurmuyor anne

Çirkefin sokağın tavanına sıçradığı bir evrende
Karışmış bencillikten saatin,akrebiyle yelkovanı bile
Duruluğa hasret gözler; her yer yalan dolan,her yer hile
Bu temizlikte şiir karın doyurmuyor anne(!)

'Hak'kın mideye bağımlılık yaptığı bir yerde
Şerrin şapkası emanet duruyorken serde
İblisin Melek tahtında oturduğunu gel gör bir kere;
Bu temizlikte şiir karın doyurmuyor anne (!)

Aydınlıklar karanlıklara teslim bedenlerde
Kul büyüsünde şehvetin ölüyorken de
Yüreği açlık kokanlar tokluk hissinde
Tokluk buysa; Şiir karın doyurmasın anne...

Selim Akgün