Şiir Karası Şiiri - Mustafa Necati Yıldırım

Gidilir, senden bir akşam
Öylesine, uzaklar sorulur herhalde
Ona yazılır, gezinir
Dörtlükler arasında hayaletler avlanır
Bana ait, cesedimi çiğnerler

Çok adamlar, kadın gözleriyle cinsiyet
Bırakır kendini.
Ruhum çökerken dizleri üstüne
uğrak yeri bedenler var.

Ya da kesin bir dille dönülür.

Tırnakların derin, ellerimde soğur
Küçük dans ediyor gözlerinde yüzyıllar
Öksüz şarkılarım var
Bir gün daha ölemezsin ya
Olan olduktan sonra

Şiir karası yüzümde akşamüstü
Ama hep akşamüstü
Gölgeler uzarken soluyor zaman
Ama hep o zaman
Artık kumaşlardan bir bebek gibi
Geçmiş salarım içine, kendimi
Bulaşan ben değilim ya tenine

Hep biri olur
Sen kaçsan da o durur