Şiir kapısı şimdi gözlerin

geçerken uğrayan bir dönence gibi yakınlaşıyorum
gözlerine

hiç görülmemiş incelik var şimdi bakışlarında
dudağında kül rengi kıpkızıl mentol kokusu

birden kızıllığı düşüyor akşam ketenleşiyor yüzün
yanılmıyorsam seni beklediğimden kendine
başka dönüyorsun başka türlü beliriyor titreyişlerin

yüreğime almak için açıyorum kollarımı
papatya konuşuyorsun,şebboy soluyorsun
ince ince bal sızıyor dişlerinin arasından
hadi,derken

anımsa uzandığın bu verandada düğümlendiğini saçlarının
üzerinden dalgın akan bulutları
yeşil mavi şehlalaşarak başka denize dönerken gözlerin
boğulma pahasına kaç kez öpmeye geldiğimi anımsa

kıpkızıl,kül rengi mentol kokusu dudağında
-ki- körebe olmuşum
kahrını çektiğim için cezalar biçilirken hırçınlığıma

,
damla damla birikirken seni sevmelerim
güzelliğine kuşlar gibi uçuşurken parmaklarım

geçerken uğrayan bir dönence gibi yakınlaşıyorum
gözlerine,hiç görülmemiş bir incelik var şimdi bakışlarında
kül rengi mentol kokusu kıpkızıl ve sessiz
öylece duruyor tutunduğu yerde