Hangi sevda körükledi sendeki bu yalnızlığı?
Hangi kurduğun düş bağladı yarınlarını?
Sessizliğin gürültülü bir çığlıktır dünyaya,
Her vazgeçmiş şahittir dilindeki duaya.
Sesinde bir tını,hatırlatır anıları.
Biraz yıpranmış,tozlu ve yorgun.
Bir gülüşünde saklıdır hüznün rengi,
Süzülür rengarenk yanından,
Düşer göğün mavisine bir şiir.
Ne kadar saklasanda yüreğindeki kırgınlığı,
Gözlerin yansıtır baki kalan acını.
Sen sessizlikte,gecelerde,sisli sabahlarda
Hayat bulmuş kadın !
Aydınlığa sonsuz bir direniştir bu bitmeyen keder.
Goncagül Çolak
Kayıt Tarihi : 30.8.2022 15:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!