Şiir'in namusunu bırakmadık
delik-deşik ettik birçoğumuz elbirliğiyle!
Ne de masumdu eskiden? ..
edeplice evinde otururdu Şiir.
saatleri belliydi
adım sayıları babasınca kurala bağlanmıştı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
