Şiir'in namusunu bırakmadık
delik-deşik ettik birçoğumuz elbirliğiyle!
Ne de masumdu eskiden? ..
edeplice evinde otururdu Şiir.
saatleri belliydi
adım sayıları babasınca kurala bağlanmıştı.
nerede o zaman ara sıra yapılan kaçamaklar!
ne münasebet!
vallahi evin babası kızın canına bile kıyardı!
anne zaten babanın kölesi
başında eşarbı, evin-yemeğin derdinde...
yuvası dursun bari durduğu yerde diye
o da kızına hakim hallerde...
eve parayı getiren tek baba olduğundan
deynek de elindeydi.
kuralları bir tek o koyardı
o bozardı.
eh kolaysa çıksın kız onun sözünün dışına!
kendi güzelliğinin de kurallarca farkındaydı
dallanıp, budaklanamamıştı.
sonra ne oldu?
nereden çıktıysa
yakışıklı gavur bir genç o evin kapısını çaldı.
tesadüf ya, kapıyı da bizim kız açtı!
işte ne olduysa o dakikada oldu!
gözler birbirinin içine aktı
gönüller karşılıklı ısıda eridi.
kız ilk kaçamağını ertesi akşam yaptı.
Baba ve anne uyurlarken, giyindi
süslendi, eşarbı attı, ruj sürdü
oje sürdü
bir de seksi ayakkabı giydi ki sormayın!
Oğlan zaten artist... Bütün marifetler onda
tam bir Batı İcadı! ..
Kız o günden sonra çiçek gibi açıldı.
Artık ölçüsü babası değildi.
evin içinde de yürürken adım saymıyordu.
aylar geçmişti.
bizim kız diğer bütün evlerin kızlarına olayı anlattı.
yepyeni, hayal edemediği heyecanlardan bahsetti.
hayatın dışarıda ne kadar rahat ve geniş olduğundan...
Tabii, devir farkı
Babanın aklı bir türlü olanları kabul edemedi.
Kızını şeytana kurban görmeye devam etti.
kız boyutlandı, boyutlandı, cevherleri parladı.
Babaya göre kızın namusu da bitmişti.
sonunda kız evden ayrıldı
oğlanla bir eve çıktı.
çok da güzel şeyler yazmaya başladı
çünkü yaşadığı şeyler de artmıştı.
Baba ise hala hem kızına, hem oğlana düşman...
evinden de çıkmamaya başlamış zavallım.
Kızları babasını da, annesini hala seviyor
ve asla üzerlerine gül koklamıyor.
ama Baba en sonunda bunadı.
Kızımın da namusunu aldılar
kızımın da namusunu aldılar diye bağırıp duruyor.
olan olmuştu artık
çaresi yok.
sokaklar geniş
hayat uzun
devir değişiyor, durmuyor.
oğlanlarsa bütün sokakları fethetti
önleri alınamıyor.
namus filan da kalmadı.
ateşle barut fena harmanlandı!
(Eylül 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 23.9.2006 01:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)