Şiir'in Islak Yüzü. Şiiri - Vedat Yarışan

Varlığında mutluluk sararken gözlerim,
yokluğunda kilit çektim kalbime,
ben bile inanamıyorken sözlerime,
mayınlar döşedim beynimin her köşesine.
Hayat geç kalmayı affetmesede,
Kan donduracak sözler serpeteceğim gökyüzüne.
Her kışın acı kokturacam pencerene,
Ve her bahar ayında papatyalar döşeceğim acı kokan kalbine.
denizde kum tanelerini sayıklardım her bastığın yerde
Geceleri rüyama gelirsin,
ve her uyanışımda gözlerimden yaşlar dökerim.
Onca acıdan sıra gelmiyor seninle sevinçlerime,
Aslında ben ben gökyüzününün rengini değiştiren adamım.
Ezberimde ismin var olduğu sürece,
parmaklarım hayır görmeyecek gidişinden