Şiir’in ilk nefes aldığı an…
Dün ilk defa hissettim seni,
İçimdeydin;
Benimle birlikte nefes alıyordun; ritimli…
Bu gece aramıza girdin sevdiğimle,
Rüyam oluyordun…
Her bir satır; bir rüya,
Her bir dörtlükte; rüyalarım kayboluyordu sislerin ardında,
Sevdiğim şiir oluyordu…
Varlığın bana yeni bir yaşam sunuyordu,
Beynim için için yiyiyordu kendini,
Özgürlük diye bağırıyordu; tepelerde… Dağlarda…
Özgürlüğüm oluyordun derken,
Benden aldığınla sen oluyordun,
Bitmeyen dizeler hayat buluyordu sende,
Sevdiğim ve özgürlüğüm şiir oluyordu…
Bir ben kaldım geceden,
Birde satırların gizemi, ruhu,
Günün ilk ışıkları ile birlikte… Sende şiir oluyordu...
Mehmet Aydemir 19.09.2012 saat:11:24
Mehmet AydemirKayıt Tarihi : 19.9.2012 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gün gelir sizden doğan sizden ayrılır dönmemek üzere...
seven, baktığı herşeyde sevdiğini görür.
bu güzel paylaşım için teşekkür ediyorum.
kolay gelsin.
kutlarım
namık cem
TÜM YORUMLAR (13)