ŞiiR'i-STANBUL Şiiri - Serdar Erdemir

yedi tepeli koca şehir,
bu şehir;
hazin türkülerinin söylendiği yer.
her gece med-cezir!
kırık mendireğiyle;
bir yelkenli geçer,
deniz dingin
kalyon ağları balık kaynar;
çeşit, çeşit
hamsi, lüfer, tekir...
rakısını kapan buraya gelir.

Orhan Veli
.............Cemal Safi
ve diğerleri...

yedi tepeli koca şehir,
bu şehir;
naif gençliğin gezindiği yer.
sokaklar insan seli!
barlar balık istifi,
fecre kadar eğlenir.
kara dumanıyla;
bir tren geçer
gece dingin
vagonlar öbek, öbek
kimi evli, yatak döşek,
kimi yalnız, tek gömlek!
bohçasını toplayan buraya gelir.

Emekçi Rıza
...............Emekli Murtaza
ve diğerleri...

yedi tepeli koca şehir,
bu şehir;
mavi umutların tükendiği yer.
dostlar unutulur bir, bir
caddelerden el, ayak çekilir.
karanlık sığ köşede;
yuvasız bir çocuk irkilir!
ekmek kaygısında;
bir simitçi geçer / ürkek
şiir yazmak da ne demek;
hayat en hüzünlü şiir.
acısını sırtlayan buraya gelir.

Atilla İlhan
.............Caniklioğlu
ve diğerleri...

yedi tepeli koca şehir,
bu şehir;
sevgi değirmenin döndüğü yer.
vapur iskelesinde bir taze,
gözleri gökyüzü maviliğinde
yanakları al, al
dudaklar ateş kırmızısı
bir derdi var besbelli
yüreğinde gönül sızısı.
dayanılır gibi değil;
sır testisi bu şehir
sevinç ve keder...
tek batımlık ikiz kardeş!
sevgiyi bulan buraya gelir.

Şoför Nebahat
..................Manikürcü Sevgi
ve diğerleri...

İstanbul denilen şehrin,
eski müdavimleri...

ah! birde bu masala ben inansam,
bir yabancı gibi;
boynu bükük durmazdım o vakit!

11.02.06 Cumartesi