Şiir'i Seviyorum ve 'İnsan'ı

Bazen 'şair' olarak beğenilmemek
hatta kırılmak
haksızlığa, kabalığa uğramak
saygı sınırlarının ihlali bile hoşuma gidiyor.
Çünkü o kadar çok etki depolanıyor
o kadar çok volkan uyanıyor ki içimde
bir de volkanlar dolusu 'yeni konu' ediniyorum!

Yüzeylerim bayram ediyor
içimde kıpraşan, rahat duramayan lavlarla!
Heryanım tiril tiril titriyor zevkten, şevkten
bazen şehvetten...
İliklerime kadar kendim ısınıyorum önce
lavlar ayaklarıma kadar aktığında
'dizelerle' haykırıyorum yanıklarımı
ve merhem istemiyorum bile çevremden,
sadece paylaşıyorum ama
tecavüz etmiyorum
şehirlerini yakmıyorum
çocuklarını almıyorum.
çünkü ben 'şiir'i seviyorum
ve 'insan'ı...

Bazen 'şair' olarak beğenilmemek
hatta aşağılanmak bile hoşuma gidiyor
yalan değil!
Dün eğer 'şeytan'la aynı masada
öteki gün aynı yataktaysam
diğer günse 'melek'lerden biriyle;
elbette herşey gelecek başıma
dingin olmam gerek
ve de olgun...

çünkü ben her haliyle başımın üstüne
'şiir'i seviyorum
ve 'insan'ı...

(Haziran 2006)