Karlar bile erir kimi zaman Everes’te,
Kaldı ki erimesin bu gönül
Kâh gözlerinde, kâh delikanlı sesinde…
Şimdi pişmanlıklarımı geç,
Üzüntülerim bir perde koyar yanına
Bir de küçük bir kadının,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var