kemanı ağlatır gülüşün
bilmiyorsun o keman sensin.
ağlayan milyonlarca keman/
çalınan orkestraya dönüştü ülken
gülüş gibi geliyor sana ağıtların
yağmur sanıyorsun başına ağan ateşleri
giderek hiç bir suyun söndüremeyeceği ateşleri.
haydi diril
duy artık çaldığın kemanın esas sesini
duy onun ağıt olduğunu gülüş değil.
Kayıt Tarihi : 15.8.2009 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!