Şiir Gözlüm Şiiri - Zeynep Çelik

Sen burdasın ben ordayım
Sen bendesin ben sendeyim
Gelirken benide getir
Artık biraz sevineyim
Sokağa çıktım sokak yok
Sahile indim sahil yok
Bütün kahveler kapanmış
Bütün meyhaneler kapanmış
Bu nasıl dünya şiir gözlüm
İşe gidiyorum işim yok
Eve dönüyorum evim yok
Anladımki anladımki şiir gözlüm
Benim senden başka gidecek
Bir yerim yok
Bütün saatler durmuş
Bütün takvimler temmuzda kalmış
Güneş yıllık izinde
Geceler fazla mesai yapıyor
Şimdi anladım şimdi anladım şiir gözlüm
Niye sabah olmuyor
Köşeye sıkışmış bir yumruk gibiyim
Yorgun bir yumruk gibi kalbim
Bir rüzgar esse bir ses duysam düşeceğim
Ne yapsam ne etsem nereye gitsem yolumu değiştiremiyorum
Ya seni bulup bağrıma basacağım
Ya da şu sahipsiz bedenimi ilk gördüğüm ağaca asacağım
Aynalara bakmaya korkuyorum yüzümün yarısı yok
Ümitlerle el sıkışmaya korkuyorum elimin birisi yok
Kimlik kartımdan adımı silmişler senin adını yazmışlar
Bu iş sende bitecek şiir gözlüm bu iş sende bitecek
Daha ötesi yok...