şiir gibi gidip, şiir gibi gelmeye söz vermiştik oysa
diken dikili, bu hayat yolculuğuna çıkmadan önce
ağlıyordu istanbul
sildik gözyaşlarını, sonsuza dek ağlayabilmek uğruna
zenginlik bir yana dursun; gelinlik birkaç parça perde tülü,
damatlık ise ateş külüne boyanmış beyaz kumaştı bize
aşk koru, merhem oldu, yaktı ayırdı bizi kar
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta