Şiir Gibi Şiiri - Hatice Kutsal

Bir eylül akşamının sessizliği,
Cama vuran damlaların sesiyle bozuldu.
Saatlerce yağdıktan sonra,
Yağmur durdu, rüzgar sustu,
Sakinleşince hava ortalık duruldu.
Geceye doğru ilerleyen saatlerde,
Karanlığın ışıkları yandı,
Etraf yeniden aydınlandı.
Ay parladı, yıldızlar ışıl ışıl,
Samanyolu geceye göz kırpmaya başladı.
Biraz da olsa erteledim dünyanın bütün dertlerini.
Firar edip uykumdan hayaller kuracağım,
Bu gece gökyüzü şiir gibi.

Hatice Kutsal