Şiir Gibi Şiiri - Ali Cihangir

ben kriz çocuğuyum abi...
hani şu çöplüklerden ekmek toplayan
pazar yerinde çürük sebze arayan...
doğduğu gün milyarlık borçlarla doğan...

geçenlerde Veli ile tanıştık
Veli bizim arka sokakta
bir gece konduda yaşıyor...

bir pazar yerini dolaşırken birlikte
biraz soğan bulduk çöplerin arasında
biraz çürük domates...
doğru fırına koştuk Veli ile
bir bayat ekmek koparabilir miyiz diye? ...
aylardan Ramazan
vakit akşam
iftar olmak üzere...
hoca minarede bekliyor
ezan okundu okunacak...

çocuk aklımızla;
“haydi bir eylem yapalım
açlığa
sefalete
yıkılan yuvalara
krizin yok ettiği
tüm çocuklar uğruna...
mutfağı yangına dönen
cefakar Anneler adına...”

iftar için yer seçtik
çürük domates
kuru soğan
bayat ekmekten oluşan soframıza...

yer meclis bahçesi...
kurduk soframızı
tüm acılar
tüm çekilen dertler uğruna
belki utananlar olur
belki anlayanlar olur diye...

gelen baktı
giden baktı
kimi “afiyet olsun” dedi
kimi gülüp geçti
utanmak şöyle dursun abi
“Vatandaş krizi atlatmış
bak meclis bahçesine pikniğe çıkmış
yaşasın Derviş baba
yaşasın Meclis ana” diyerek
bir de alkış tuttular halimize...

sahi...
sahi söylesene abi!
utanmak nasıl birşey?
tok olmak nasıl birşey?

ben kriz çocuğuyum abi?
hani şu çöplüklerden ekmek toplayan
pazar yerlerinde çürük sebze arayan
doğduğu gün
milyarlık borçlarla doğan...

10 Aralık 2001 Osmaniye