şiir falakada
tabuta çakılan dört çivi-çarmıh, ağacı dar
gonca gül kızarır-kor olur, o köz özü yakar
gece kara yel, ateş olur, şimşek olur, çakar
rüzgarı arkana alıp esme-el derinden bakar
o canım gözümden gönlüme akar
erken öten horoz oldu, kanadı yar
tek nefeslik ömür, seni-beni yakar
bu kavga, göğü öpen bereketli başak
ata tohum ak, o harman yeri ala şafak
döven dişi-el işi, o keskin taşlı çakmak
un ufak, ekmek çarkı, gönül evi değirmen
döngele başım kirmen, sağdıcım, o kirvem
gelin işi kilim dokur, kirtim kirt, kirtim de kirt
beden-ayaklar mor, ıslak zeminde kanayan falaka kırık
filistin askısı çatlak, kalem tutan parmaklar kopuk-yarık
uyku kaçıran tek telaşları, o sinsi korkuları canlı-bulanık
unutmuşlardı; o kalem kılıçtan keskindi, dün buna tanık
ve sırtımızda aba, elimizde yaba, ayağımızda deri çarık
dev-gençliğim delikan, kanım akar ılık, başımda al sarık
türkünün şinanayı-harman dalı, cephedeyim, kırık saz-ney
şiir ırmağı çağlar-son çığlık: he heyde, hey hey, leylim ley!..
dursun özden
Kayıt Tarihi : 3.10.2024 21:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşkencede ölen şairin çığlığı...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!