Şiir, duygu sömürüsü üzerine yapılmış kafiyeler, uyaklar değildir..
Şiir; kimi zaman bir sevgi yansımasıdır..
Şiir; kimi zaman, sömürüye, ırkçılığa, gericiliğe, karanlığa, işkenceye karşı bir başkaldırıdır, bir isyan ateşidir!
Ve
Şairlik,
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
'Şairin namusudur' çünkü şiir... Eğer ülkesine, ülküsüne, geçmişine, geleceğine bağlılık duymayan, sorumluluk üstlenmeyen biriyse şair; onun elinden çıkan da 'kendisine benzer' olacaktır.......
Ne demek istediğimi 'okuyan anlar...'
Tebrikler, yerinde ve etkili çalışmanıza Hüseyin Bey, Kardeşim..
şiir yazılırken şair topluma ne mesaj verdiğine de bakmalı istiklal. özgürlük, insan hakları,eşitlik, demokrasi vatan sevgisi insan sevgisi kısaca insanlık sevgisi aşılamayan, insanlığı karatmaya çalışanlar karşısında dik durarak mücadele azmını vurgulamayan uyaklar kafiyeler laylaylom şiiri olur ki sonunda unutulur.şiir denmez tüm söylenenlere katılıyorum hüseyin bey kimsenin değinemediklerine değinen cesur yüreğe selam olsun
Şiir özgürdür, hiç bir karanlığı taşıyamaz diyorum ve bu yerinde tespitlerinizi kutluyor saygılar sunuyorum değerli dostum...
Yorumu kendi içinde bulunan harika bir anlatımdı. Tam puanla tebrik ederim. esen kalın.
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta