Şiir düşleri Şiiri - Şair Nehreyn

Kıt bir dünyada mı çoğaltıyoruz sözcükleri..
Yoldan geçenlerin eline iliştirdiğimiz mektuplarda,
gün ışığını mı kurşuna dizer, umutsuzlukları.
Basit bir hesap hatası yüzünden, tutanaklara geçti gönlümüz Şiir, deliliğin gömleği değilse! terziler kim
bize bu esvapları rüzgar biçti, kendi sütünden.
çığlımıza sarılır serçe!
halka fısıldadım sevdayı.içsiz mevzulara..
hiç bir hizada yerimiz yok.Lüzümsuz pulllar gibi ayrık.
ateş sofrasında, barut fışısından tutuşur kan.
yarını nasıl hatırlarız ki
dizlerimdeki çıban ele verdi beni / ağır yaralı bir cümleyim ben
peltelerim arada bir / savrulurum unutulmuşluğun vadisinde
yitik obaları çevreleyen çit / serçe cıvıltısı

yaşadıklarımızla doğru orantılı sessizliği duymuyoruz artık, imlalarla iteliyoruz kalbimizi.
Bir önyargı çıplaklığında vuruluruz.
aklını çelen güzellikleri hep merak ettim.
İçinden geçen trenlerin kuyruğunu,kör makasla kesme arzusunu hiç yenemedim..
Mağlubum ben..
kuru öksürükle diklendiğim dünya,
protokol ve acil servis müdavvimleri,
suç üstü yakaladılar beni.
Döşümden bir okyonus akacağını düşünürken,jilet kesiği acılarla düştüm dizlerinin dibine
dizlerinin dibi / şiirin düşüdür.