Şiir dili, ana dili
Benim dilim, oldu harman
İki yarım, etmez tamam
İki dile kaldım yaban
Yunan’ lısı, İtalyan ’ı
Filipin’ li, Portekiz ’li
Benim gibi, göçmen hepsi
Konuşurlar ortak dili
Başka dilde konuşurken
Ana dilde yazışırken
Ne kadar zor düşünmezsen
İncitirsin beni içten
Sen de kalsan bu ülkede
Yaşamak için hem de
Çeyrek asır ömür burda
Ölçü kalır, sıfır solda
Ana dilim değişmişken
Kelimeler türemişken
Ben bunları, duymamışken
Anlamazsın beni neden
Serbest vezin, hece vezni
Aruz vezni, eskimedi
Kafiyeli, kafiyesiz
Uyak, ayak tamam bırak
Yürek coştu, yazdım biran
Aklımda yok kural falan
Beni yalnız bırakmayan
Şiir aşkım sonsuz olsun
Şiir dili, yürek dili
Bunu asla unutmayan
Her an bunu anımsayan
Unutup da yargılayan
Tüm dostlara selam olsun.
Belkız GünaydınKayıt Tarihi : 9.11.2009 10:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Belkız Günaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/09/siir-dili-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!