Konuşma özgürlüğümüz de yoksa aramızda,
Hani, iki lâf edeceğimiz bir çay saati,
Şiirler kalır sadece geriye o zaman,
Nâmeler yazdığımız çarşaf, alfabemiz
Bizim, anlaşabildiğimiz tek dilimiz.
Ben okudukça onu, sen dinlersin bülbül sesinde,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta