Şiir değil içimden geçenler..

hicrandan yara bere yüzüm
giderken senden
dilimi ısırdım
anlaşılmıyor artık sözüm
ben vuslat şarkısı söylemiyorum

umutlarım çöp kutusunda
acılarım ve hatalarımla sevişiyorum hergün
pırangalar var elimde,ayağımda, boğazımda
ben bir keder mahkumuyum...

acımı veremem sana
acılarım kutsuyor beni
daha bir çok çile, ve sair
anlatmayım
benim adıma söylesin şair
’ ayrılıkta sevdaya dahil
ayrılanlar hala sevgili,,

ve diğeri
’ heybemde sana yetecek kadar ben kalmadı sevgili ’’

diyorum ki;
biz aslında yokmuşuz
ya da bitmek bilmeyen bir yokuşuz

nefes nefese kaldık
nefret nefrete kaldık
çok hata yaptık
artık
biz hata yapamayız...
hata yapma sırası onların...

sus,
kalp konuşur
sadece sen duy
duyanlar kıyar bize....