Şiir Defteri Şiiri - Ümit Yılmaz

Kozasını örüp de
Sevgilisinin resmiyle
İçeri giren tırtıl
Kelebek olduğunda
Kanatlarında onun
Resmi olacağını sanırdı

Her çırpışında kanatlarını
Bir gösterip bir
Saklayıp Sevgilisini
Oyun yapar bilirdi kendini
Bulutlara karşı

Öyle inanırdı ama
Tırtılken aklında kalan
Son şiiridir kanatlarındaki
Rüzgârda bir açılıp
Bir kapanan iki yapraklı
Defter kâğıdı gibi

Anladığında bu yüzdendi
Uçması vakit kaybetmeden Ege’ye
Çünkü kalmıştı yalnız
Son iki saati
Bir günlük ömründe