Şiir Dağında, Şiir Nöbeti

şiir nöbet

ida şiir dağında, su-vicdan nöbetinde, her seferde
komşusu aç iken tok yatmayan, o vicdan nerede?
dağları kemiren tek dişi kalmış canavar her yerde

aras ile meriç arası vatan, güneşi öpen bu yer
yüreği, karanlığa teslim zebani ve zalim değil
gönlü varsıl-alim, yoksul derviş olmak hüner

şiir eri hektor’un diyetini alan yiğitler, umut
troya atına saklanan hileci haydut, ceberut

ey aşk! o kör ateş değil, odunun kerameti
o can koru ve sevdası sebil, ömür şerbeti

işlikte, laf yerine taş taşıyan ırgatlar isyankar
asi ve kutsal emeğin yüce değeri, o kanlı ter
dostun hilesi, düşmanın hançerinden beter
yol göründü; toy zamanı, çekilen çile yeter
palmira solda, şiir kervanı yolda, ilk seferi
taşın dile geldiği han duvarında o dizeler
şeyh-oğlu satılmış, suyu öper, her sefer

sürmeli, kınalı güzeller sokağın süsü
o dudaktaki allık, ilkbahar müjdesi
çölde, kim yerleşik, kim muhacır?
seccade kıblesi kor, o post ateşi
aksakal derviş azığı, tek hurma
kuyudaki yusuf, o mavi su sesi
acı, lirik şiirin aruzu, nefi nefesi

su-sudan-kızıldeniz kızıl kıyamet
yitik ada sevakin, mavi nil rahmet
kutsal aşk; kime niyet, kime kısmet?

o yıkık gönül otağı, dudak izi, şiir açkısı
düşe düşen lilith, fırfır eteği, düğün lekesi
ey gezgin çelebi! şiir-eri, yoleri-nöbetçi ozan
mor lavanta kokulu gökkuşağı şalı, neyin nesi?

dursun özden