Irmak bırak
Toprak, ağaç, deniz, güneş bırak
Geri kalan
Senin olsun
Ruhum bir kurşun yarası zaten
Kanadı beynimin –belası-
Biliyorum ki acı değil ateş o kadar
Şimdi kim varsa çığlık çığlığa yanımda
Onlara arınmayı vat etmedim
Al onları da
Bana ırmak bırak bir de ötekileri
Irmak gibi toprak gibi güneş, deniz, ağaç, çiçek gibi kalayım
Yeter ki hiçbir şey kalmasın bende sana ait
Yeter ki kimse kalmasın benden sana emanet.
Kayıt Tarihi : 23.3.2012 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Cumhur Özkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/23/siir-bu-degil-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!