Şiir Bitti Şiiri - Hasret Sayınta

Biz bitti desekte,
Bir yerlerde bitmeyen şeyler hep gizli kalacak.
Bir yanımız hep kan revan.
Biz hayaller kurarken, hayat gelip geçecek başımızdan.
Biz hayatı yaşarken, hayaller çürüyüp yitecek.
Biz bir yanı yaşarken, bir yanımız hep kan revan.

Neyleyim, biçare geçti ömrüm.
Yığılıp kalmışım bu divanda.
Sırça saraylar değildi muradım,
Sendin, sendin gülüşüne ömrümü böldüğüm.
Koşturdum durdum uğursuz bir hava altında,
Ne yana seslensem duvar,
Ne yana dönsem köşe bucak,
Emanet yaşadım bu dünyada,
Ait olamadım bir yere.

Seni düşünmek için geceyi bekliyorum en çok da.
Şehirden el ayak çekilen zamanları.
Yalnızlık misafirim oluyor.
Çay demleyip oturuyoruz.
Yalnızlık anlatıyor ben dinliyorum.
Ben seni soruyorum! O susuyor.
Yalnızlık susuyor, ben yazıyorum.

Yıllar sonra yine karşılaşacağız aynı yollarda.
Sen beni çoktan unutmuş olacaksın,
Ben tanımayacağım seni.
İkimizde başka hayatların içinde başka insanlar olacağız.
Yıllar çaldıklarıyla kalacak.
Öylece yürüyüp gideceğiz, dönüp bakmadan.
Arkamızda, gölgemizi bırakarak.

Onlar da tanımayacak bizi.
İki eski sevgili buluşacak yeniden.
El ele tutuşup gidecekler.
Arkalarından izler savrulacak.
Geri döndüğümüzde, yerli yerinde olmayacak hiçbir şey.

Bizler ateşe sevdalı iki pervane,
Dönüp duracağız aynı eksende.
Gölgemiz bile terk etmiş bizi,
Biz, iki ayrı yabancı,
Döndüğümüzde bütün izler silinmiş olacak.
Sen kimdin, ben kimdim? Hiç bilmeyeceğiz.