Şiir Biter ve Haylaz Bırakır Kalemini!

Ne zaman, adam akıllı hüzünlenmeye
Karar versem; hep işime yarayacak
Bir şarkı buluyorum, bir başka deyişle;
Ne vakit; bir şarkı dinlesem hep içinde
Hüzünlenecek bir şeyler buluyorum.
Garip ama hep hüzünlenen benim!
Yine hüzünlü moda geçtim galiba;
Şiir yazmak için en uygun hava yani!
Okyanusların enginliğine eşdeğer yoğunlukta
Şimdi yüreğim;
Hüzünlü dingin ve mutsuz...
Ama umutsuz, asla değil!
Herkeste olduğu gibi, benim hayatımda da;
Ya ben uyuyorum ya da evde yokum...
Duygusal olduğumu bilir herkes,
Hani balık burcuyum ya;
Ondan dolayıymış bir de duygusallığım...
...........................................................
İşte yine hüzünlü bir şarkı!
Dinlemek lazım!
Evet! Şiir biter ve haylaz şair
Bırakır kalemini şimdilik...
Yani; yine bir ayrılık havası,
Yine hüzünlenmek vakti!
Haylaz bir şairin kaleminden
Ayrılma vakti...
01.12.2005 / Perşembe
01.10 / Van - Ev