Şimdi ben başka bir şehirde aşkı öldürüyorum.
Kuşlar ölüyor, söz ölüyor, inanç ölüyor.
Bir ses duyuyorum sonra, ağlayan bir şiirin yasını tutuyorum.
Çoğaldıkça çoğalıyor şiir işlemeli sayfalar.
Kapatamıyor yine de silüetini.
Kalemimin ucunu karanlığa bandırıyorum.
Gözlerin gibi kara oluyor şiirlerim.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta