siir bir karanfil bunu boyle bil
hafiften rengi al yanik yaniktir
suphe yok azicik sirin tatli dil
ve kaymak pekmez bal banik baniktir
nektarin cicekte sen bir arisin
dize doldurmaktan benzi sarisin
yine esirgemez omru yarisin
o sevda dag taslar tanik taniktir
misranda dantela ince nakisi
cumle guzellikler basa kakisi
her beyit bir pinar serin akisi
yoksa aymaz bakis donuk donuktur
okur var yanina gelir kivrilir
muzdarip cok dertten yurek kavrulur
eser badi saban guller savrulur
sofrana misafir konuk konuktur
nuktenin ehlisin dilin cozulur
gonul bazi sendir bazi uzulur
yukardan asagi yaslar suzulur
yikanir yanagin yunuk yunuktur
muktedir hicivde o nevi sahsin
sen sanki yildizsin sen gunes mahsin
sehrin ortasinda huzunlu mahsun
bir sair heykeli yonuk yonuktur
erken coker gece oda losuna
otursan okurun gitmez hosuna
sair var siiri yazar bosuna
parlamaz atesi sonuk sonuktur
usurum ayazda ellerim buyar
askinla gezerim ben diyar diyar
ararim nerdesin ey sevgili yar yonlerim hep sana donuk donuktur..
Kayıt Tarihi : 6.10.2012 00:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!