Tütüne müptela iki parmağımın arasına aldığım kalem bilir.
Kim vurguya gitmedi hiçbir hecem.
Hepsi senin!
Fiskesini yediğim gecelerde,
bir düş uğruna kaç sabahı harcadım.
Bir sır gibi sakladığım kederimi, tek şiire dahi fısıldamadım.
Yemin olsun!
Öyle ki; gündelik işlere dönüştürdüler sevgileri. Zaman'ın üzerine attılar ellerindeki çamurları.
Ben ise imkansızlığın yazgısı...
Sen ise kısmi alemim.
Bir yemin uğruna seni görmediğim günler bilir.
Ben seni, şiir gibi sevdim.
Şiir bilir...
Seçil Oğuz
Kayıt Tarihi : 7.12.2016 15:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seçil Oğuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/07/siir-bilir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!