Şiir Ayini Şiiri - Yavuzcan Pınar

‘’O kadar yalnızım ki’’

Saçlarımı yıkadım.
Dişlerimi fırçaladım.
Ufak bir sakalım var yüzümde, tıraş bile oldum.

Şimdi sessizliğe ihtiyacım var.
Şiir yazmaya.
Seni çağırmaya kendi ayinimle.
Sana tapmaya.

Sensizliğin içinde kaldığımda sana dair dizeler tatmin etmiyor benliğimi.
Sana yazılsa da
Bir şeyler eksik
Ruh yok.
Ten yok.
Sen yok-sun
Senden yoksun
Bir şiir yazmak için debelenen serseri bir şair.

Şair.
Duysa şairler
Haddini bil derler, Sen kimsin?

Her neyse.
Özledim seni.
Kimliğini.
Kim olduğunu bilmeyişlerimi özledim.

Bürün,
Zayıf, aciz bir kulunun bedenine
Aşık et beni, kendine.
İhtiyacım var