Kimsesiz bir ağacım
Dağ başında ıssız
Yaban bir köşeden
Dört mevsim şiir açarım
Uçsuz bucaksız
Kaç yaşındayım bilmem
Öylesine çok ki halkalarım
Bir hayli yaşlı olmalıyım
Nice garip şiir kopardı
Bu yorgun dallarımdan
Hepsini hatırlıyorum
Hiç biri çıkmaz aklımdan
Kuşlar konar dalıma
Şiir olurum ansızın
Yağmurlar ıslatır yüzümü
Güneş açar kızgın
Ateş salar içime
Çıldırasıya bir yangın
Direnir kabuk bağlarım
Gövdem kül rengi
Şiirler yazarım
Âşıklar ayağıma dolanır
Sevdiğine kavuşamayan
Her kim varsa gariban
Beni bulur dağ başında
Dizlerim bükülmez benim
Ama onlar için eğilir
Şefkatli dizelerim
Hem kime sorsanız gösterir
Gökyüzüne içten haykırarak
Yeter ki şiir ağacı deyin
Kulak kabartır şiirlerim
Tıpış tıpış bana getirir
Kayıt Tarihi : 5.6.2015 21:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!