Şiir Şiiri - Harun Doğruyol

ŞİİR
Bir ses assam cama
Cama bir kar düşse
Duyduğum bu tıpırtı, bu his
İlk sesi şiirin
Göğsüm yükselecek birazdan
Birazdan kan sızacak dudaklarımdan
İmgeler yanarken ucundan
Heceler ışır kesiksiz
Nefessiz geçer harfler
Sayfalar boyu gümbürtü
Ses değince hayale
Yazı kaderi okur
Anlam dağılır usulca
El yordamıyla ararım
En azaplı kelimeyi
Pencereden bakarım
Rüyadayım anlarım
Olamayanların ülkesinde
Kabullerle örülmüş hayatta
Dev nutuklara inat
Bir bahane seçer insanlar yaşamak için
Kimi gökyüzü arar geceleri
Kimi dileğinden vazgeçer
Herkes hesaplıca susarken
Bütün yük şiire kalır
Bu ışıksız kabusta
Devrik benim cümlelerim
Yıkıntılar arasından seslendiğim için