Gözlerini mahkum olmuşum
Ruhumda mühebbet sevgin
Dualarım ayaklanmış karşımda duruyor
İmkansız ama gerçek
Baksana bana sarılalım uzaktan
Yürümek yoruyor beni ey yar
İzninle konayım inceden kalbine
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta