Ne çok isterdim
Aşkın, umudun, sevginin şiirlerini yazmayı
Acıları, hüznü hiç tanımamayı
Ve anlatmamayı
Görmeseydim
Hüznü bir elbise gibi giymiş çocukları
Bir özürlüye adamasıydım hayatımı
Bir doktor masasında bırakmasaydım analığımı
Daha umarsız olabilseydim hayata
Şiirlerim daha şen şakrak olurdu belki de!
O zaman belki
Şiirlerim aşk kokardı
Umutla dolardı dizelerim
Ama bilemiyorum
Ben
Yine “BEN” olabilir miydim sizce?
Kayıt Tarihi : 26.4.2017 09:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!