Şiir Şiiri - Hilmi Can

Maddeyi, mânâyı anlatır şair,
Bazende sır verir gönlüne dair.
Ana, yar, gül, bülbül, çiçek vesair,
Özü söze dizer adıyla şiir.

Hayat girdabını ahenkli sunar,
Okuyan dilini şerbete banar.
Dinleyen haline tercüman sanar,
Fikir beyan eder tanıyla şiir.

Hitap eder çocuk, gençlik, yaşlıya,
Dokundurur Ferhat, Şirin, Aslı ya.
Çare arar darda olan yaslıya,
Yalvarır Mevlaya duayla şiir.

Nakış olur redif, uyak güzele,
Neşe verir hece, vezin gazele.
Emek ister mecaz, cinas düzele,
Pir, Şah a yazılır şanıyla şiir.

Bütün güzellikler yaşanır dince,
Cihan cennet olur dikkat edince.
Vicdan muhasebe yapar kendince,
Uyar Hak, fermana kadıyla şiir.

Canzadeyim çaba, gaye hasılı,
Doğru sunmak neden, niçin, nasılı,
Çözer muhakeme cümle fasılı,
Tuz olur çorbada tadıyla şiir.