Şiir Şiiri - İsmet Can

Şiir
Gözüme kaçan bir çöp
Beynimi açan bir olgu
Yazan eli bir kez öp
Her kelimesi anlam dolu

Şiir
Sırtımda bir kamçı
Ayağıma giydiğim ayakkabı
Düşüncesi beyazlatsa da saçı
Her çıkışı olur kapı

Şiir
Zihnime astığım bir avize
Duvarlarımı süsleyen tablo
Denizlerimden esen alize
Damarlarıma döşenmiş kablo

Şiir
Üzerime örttüğüm bir yorgan
Korkularımı tetikleyen karanlık
Merekkebi parmaklarıma dolan organ
Yapraklarımı sürükleyen savanlık

Şiir
Beynime akan bir kum saati
Ruhumda susan sessiz sağırlık
Vicdanımın affedilmez kabahati
Suçlarımı bastıran çekilmez ağırlık

Şiir
Yüreğimden fışkıran bir gayzer
Baş başa kaldığım sakin oda
Beni kalbimden vuran mavzer
İmajımı gururla giydiğim son moda

Şiir
Dudaklarımın mırıldandığı bir beste
Metabolizmamı kuran bir denge
Bulunmaz bu duygu seli herkeste
Şaire yaftalanmış bir simge

Şiir
Aşk ateşinde tükenen bir kül
Yüksek çağlayanımdan dökülen su
Hoş kokular dağıtan dikenli gül
Kalbimin dantel kıvrımlı ipek dokusu

Şiir
Şahikalarıma tırmanan bir merdiven
Dizelerini satın aldığım meçhul pazar
Üşüyen ellerime takındığım eldiven
Ve öldüğümde gireceğim tek mezar

01 11 2008