...Şiir... Şiiri - Kederlikul

'ŞİİR

Şiir; kaçan doğruları perçinlemektir kelimelere...
İpe un sermek endamında düşünmek,
Sonra salıvermek gönül terazisinin kefelerine...
Bâzen ruhunda hissetmek darağaçlarında çekilen ipi...
Bâzen bir hoyratlık tüm geçmişi rüzgara salı vermek gibi...
Bir garibin göz yaşlarına,savrulur gibi, elini uzatmak herkese...
Bir sevdalının sadece saçlarını okşamaktır belki de...
Mâlikinin çıkmaz sokaklara umut seferi...
Yalnızlığa, terk edenlere isyanı, arayışı, yürek hancısının bayrağını...

Şiir;
Uzun hayat yokuşunun, süslü kaldırımları
Nefeslendirmek, biraz mola demek...
Düşündürmek, belkide sevindirmektir insanları...

Şiir
Yitik mal hesabı...
Dizelerinde, kendini bulma gerçeğidir her bir yarası kanayanın
Eteğine tutuşturmak düşüncelerini; savrulan rüzgârın...
Şiir; hecelerde ifadesi, ortak dili,aşkı ruhunda yaşayan tüm insanların(Kederli Kul)