Şiir Şiiri - Hüseyin Demircan

yollara durması yakarak kandil.. kah süren dinlenme.. kah yürür gibi.. 
kapanmak usulca elinde mendil.. dizlerin dibine oturur gibi 

koşması yüzünde tatlı bir telaş.. ayakların altı.. bol çakılla taş 
bulmuşca yanında dostu arkadaş.. başını omzuna yatırır gibi 

kibirden ari baş.. başlar temaşa.. ateşler tutulur yardımı maşa 
tezgahın işleme bekler kumaşa.. sabırla iğneyi batırır gibi 

seni sevmediği süslü bir yalan.. en az senin kadar inliyen nalan
yıllar var süren bu... küslüğü kalan.. kalemi kağıtla bitirir gibi 

salardı gönlünü hicrana derde.. hafif aralansa çekilen perde 
sevda çöllerinde mecnunum derde.. ardın da aklını yitirir gibi 

kimi gün kaçınmak elem hüzünden.. yamaç dolanmadan geçmek düzünden 
mercek ile seçip kıtlık yüzünden.. miktarı az sözü yetirir gibi 

olsada gecenin üçü üç buçuk.. kapanmaz bilirim gözlerin açık 
kucağa aldığın küçük bir çocuk.. suskunca okula götürür gibi 

diş gösterir köpek derler ısırmaz.. düzenli at adım adamı yormaz 
sesleri gelsede yolundan durmaz.. kervanın peşinden it ürür gibi..